Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen, nu wil ik het weten ook! Ik ga op zoek naar Denoula Kioussi, de eigenaresse van deze 3 prachtige villa?s die midden tussen de olijfbomen liggen. Ik vind haar druk aan het werk bij één van de villas. Ze kijkt op en schenkt mij haar liefste glimlach. Het is haar handelsmerk, zo heb ik ontdekt. Deze hartelijke en kleurrijke dame lacht het leven tegemoet. Als ik mijn vraag over Evi en Athina stel, lacht ze opnieuw. ?Dat zijn mijn lieve dochters. Ik heb ze verteld over je komst en ze willen je graag ontmoeten!? Leuk, ik heb nog geen plannen voor vanavond dus ik nodig Denoula uit om vanavond met haar dochters naar mijn villa te komen. ?En dan drinken we samen een wijntje op je komst?, vult ze me aan met haar warme stem. Als we ?s avonds met z?n viertjes op het sfeervolle terras bij mijn villa zitten en de zon langzaam in zee zien zakken, krijg ik van de dames alle details over hun leven te horen. Prachtige anekdotes passeren de revue en we lachen wat af. Terwijl ik nog een slokje van mijn rode wijn neem, vraagt Evi of ik al iets van de omgeving heb gezien. ?Ik heb alleen nog maar genoten van mijn villa en heb er nog niet aan gedacht om dit mooie plekje te verlaten?, zeg ik toch ietwat verontschuldigend. Ze knikt begrijpend, maar komt direct met een aantal tips. Zo moet ik beslist naar het Kaminia strand, want daar legt de grote zeeschildpad Caretta Caretta haar eieren. Ik veer op. Jaren geleden was ik daar al eens en toen vond ik het een geweldige ervaring om deze dieren van dichtbij te bewonderen! Ruim na middernacht lig ik in bed de waslijst aan tips te bestuderen. Wat ga ik morgen doen? Eerst Zakynthos-stad verkennen, dan doorrijden naar Porto Zoro en daar een gezellig taverna pakken? Of is het tijd voor een reünie en ga ik mijn vrienden op het Kaminia-strand opzoeken? Ik twijfel nog, maar niet lang. Door de wijn ben ik een beetje rozig geworden. Ik rol me lekker op onder mijn dekbed. Eerst maar eens lekker slapen. Morgen zie ik wel weer...