van haar grootouders, besloot Loukia een paar jaar geleden om er een hotel van te maken. Maar niet te groot, niet te toeristisch: een plek waar je je thuis voelt komen bij gastvrouw Loukia. En ik kan wel zeggen dat ze daar goed in is geslaagd. Niet alleen door de inrichting ? veel antiek, mooie houten vloeren- maar ook door de uitzonderlijke gastvrijheid van Loukia en haar familie. Op een dag, toen ik net even een frisse duik in het zwembad had genomen, kwam Loukia vragen wat ik wel en niet lustte. D'r moeder was namelijk gekomen en zou die avond een traditionele maaltijd bereiden. Of ik soms aan wilde schuiven. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen, en zo zat ik dezelfde avond nog met ze in de tuin te eten. Alsof ik ver van huis, thuisgekomen was.